Η ιστορία του Olivier Clerc - kourdisto portokali "Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι. Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά. Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντας το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο. Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο, αλλά παρ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο. Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπομένει και δεν αντιδρά. Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι καταλήξει να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει. Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατ’ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα. Αυτό, αποδεικνύει, ότι...
Αναρτήσεις
Τα σταφύλια της οργής>(η συνέχεια για την βία)
Πέμπτη, 11 Δεκέμβριος 2008 kourdisto portokali απο τον Νίκο Δήμου Όταν, πριν 23 χρόνια, ο αστυφύλακας Μελίστας είχε δολοφονήσει ένα 15χρονο «αναρχικό», τον Μιχάλη Καλτεζά (τελικά ο Μελίστας αθωώθηκε, εγκαινιάζοντας την παράδοση ατιμωρησίας που μας οδήγησε εδώ) είχα δημοσιεύσει στο ΒΗΜΑ ένα κείμενο με τίτλο «Που με βία μετράει τη γη». Στο κείμενο εκείνο (που συνέχισε την πορεία του σε βιβλία και στο Διαδίκτυο) είχα γράψει: «Προσέξτε, προσέξτε καλά τους αναρχικούς. Είναι, το θερμόμετρο της κοινωνίας. Όταν αγανακτούν, σημαίνει πως η “νόμιμη” βία έχει ξεπεράσει τα όρια επιφυλακής». Το κείμενο (ολόκληρο στην διεύθυνση http://www.ndimou.gr/articledisplay.asp?cat_parent=9&time_id=142&cat_id=16 ) έγινε πάλι τραγικά επίκαιρο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, όχι σαν φάρσα, όπως έγραψε ο Μαρξ, αλλά σαν χειρότερη τραγωδία. Αυτή τη φορά δεν ξεσηκώθηκαν μόνον οι αναρχικοί, αλλά σχεδόν όλοι οι νέοι. Ο φόνος του Γρηγορόπουλου αποκάλυψε ένα καζάνι που έβραζε από καιρό και που καμία βαλβίδα διαφυγής ...
Για τον θάνατο του Αλέξανδρου...
Τετάρτη, 10 Δεκέμβριος 2008 Από την Κατερίνα Τσαλού Δημοσιεύθηκε σήμερα, Τετάρτη ,στην τοπική εφημερίδα "Ημερήσια τοπική της Πιερίας": . Η χώρα που πέρασε πολύ δύσκολα εικοσιτετράωρα προσπαθεί να βρει απαντήσεις για το τι ήταν πραγματικά αυτό που προκάλεσε το κύμα βίας σε ολόκληρη τη χώρα. Δεν μπορούν ακόμη να καταλάβουν. Κάθονται απαθείς μπροστά στις τηλεοράσεις και ανά λεπτό σχεδόν αναφωνούν: «Δεν υπάρχει κράτος. Χάος. Μαζέψτε τους, τους αλήτες». Ανησυχία έκδηλη για την έννομη τάξη; Ανησυχία για τη διατάραξη της δημοκρατίας μας; Μπα…. Ανησυχία του μη βολέματος. Αφήστε το σύστημα να λειτουργήσει όπως πριν. Να βλέπεις ανθρώπους να παρακαλάνε για ένα ράντζο στα νοσοκομεία, αφήστε ανθρώπους να πεθαίνουν γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το φακελάκι, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τους καλούς γιατρούς για να σώσουν το παιδί τους. Αφήστε τους ανθρώπους να χάνονται στα αζήτητα, να ζητιανεύουν στους όμορφα στολισμένους δρόμους. Αφήστε τους νέους να βυθίζονται στην ανυπαρξία παιχνιδιών ό...