Η σπιρουλίνα (Spirulina) είναι ένα φαγώσιμο κυανο-πράσινο μικροφύκος.

Αποτελείται από πολλά κύτταρα, που σχηματίζουν μεταξύ τους νημάτια, τα οποία πολλές φορές είναι σπειροειδή. Η σπιρουλίνα περιέχει περισσότερες από 100 πολύτιμες θρεπτικές ουσίες, και αποτελεί, εξισορροπημένο και πλήρες τρόφιμο, ένα από τα πιο πλούσια που μας έχει δώσει η φύση, Έχει πολύ μεγάλη πεπτικότητα (95%), σε σύγκριση με αυτή των περισσοτέρων τροφίμων που είναι μόνο 10 - 15%.

Η σπιρουλίνα παράγει όλες τις θρεπτικές τις ουσίες με τη βοήθεια του ηλιακού φωτός και το διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας. Το κυανό χρώμα οφείλεται σε μια πρωτεΐνη, την φυκοκυανίνη, ενώ το πράσινο στη χλωροφύλλη,

Η σπιρουλίνα περιέχει πρωτεΐνη (50 - 70%), λιπίδια (5 - 7%), σάκχαρα (15 - 25%), βιταμίνες (Β1, Β5 και Β6), ιχνοστοιχεία και μέταλλα. Επίσης περιέχει: Βιταμίνη Β12, Σίδηρο, Βιταμίνη Ε, Βήτα Καροτίνη, Αντιοξειδωτικά, Λιπαρά οξέα (βίΑ), Χλωροφύλλη



Πού ακριβώς μας κάνει καλό


- Τα κύρια αντιοξειδωτικά στοιχεία της σπιρουλίνας δρουν κατά του καρκίνου και της πρόωρης γήρανσης.
- Τα αμινοξέα της προστατεύουν τα εγκεφαλικά κύτταρα και βελτιώνουν τη λειτουργία του νευρικού συστήματος.
- Εξαιρετικά πλούσια σε χλωροφύλλη, η οποία είναι ιδιαιτέρως ευεργετική για το σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος. Καθαρίζει το αίμα απομακρύνοντας τις τοξίνες και διεγείρει τη λειτουργία όλων των ιστών και οργάνων του σώματος, ιδιαίτερα το ήπαρ, το οποίο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην απομάκρυνση των τοξινών από τον οργανισμό.
- Ένα άλλο σημαντικό συστατικό της σπιρουλίνας είναι η φυκοκυανίνη, η οποία υποστηρίζει την αποτοξινωτική επίδραση στο ήπαρ και στα νεφρά, προστατεύει τα κύτταρα από ελεύθερες ρίζες, διεγείρει την παραγωγή κυττάρων αίματος και ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
- Η πλέον ενδιαφέρουσα ιδιότητα της σπιρουλίνας είναι ότι, χάρη σε έναν πολυσακχαρίτη που περιέχει, τη σπιρουλάνη, ίσως μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη του ιού του AIDS, καθώς και άλλων ιών. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ελπίδες για τη δυνατότητα στο μέλλον θεραπευτικής παρέμβασης κατά της νόσου του AIDS.
- Εκπληκτικά πλούσια σε γ-λινολενικό οξύ αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου. Επιπλέον, εμποδίζει τη συγκέντρωση χοληστερόλης στα αιμοφόρα αγγεία.



Παλιά όσο και οι αρχαίοι πολιτισμοί

Υπάρχουν αναφορές ότι είχε ευρεία χρήση στο διαιτολόγιο των Αζτέκων στο Μεξικό εδώ και 400 χρόνια.
Στις μέρες μας αποτελεί τροφή της φυλής kanembu στην περιοχή της λίμνης Τσαντ στη Δημοκρατία του Τσαντ στην Αφρική. Εκει πωλείται σαν αποξηραμένο είδος ψωμιού και ονομάζεται "dihe".
Για την καλλιέργεια του προς μαζική παραγωγή εδώ και είκοσι χρόνια χρησιμοποιούνται μεγάλες δεξαμενές αλλά και συγκεντρώσεις σε φυσικές λίμνες. Η σημερινή παγκόσμια παραγωγή ξεπερνά τους 3000 τόνους.



Σπιρουλίνα - Πως Αναπτύσσεται

Για να αναπτυχθεί η Σπιρουλίνα, χρειάζεται πολύ ήλιο και πολύ καθαρό νερό. Απορροφά τεράστιες ποσότητες ηλιακής ενέργειας, απαραίτητη για τις φυτοχημικές αντιδράσεις στο κύτταρό της και την παραγωγή των θρεπτικών συστατικών της.

Όσο περισσότερη ηλιακή ενέργεια απορροφά τόσο περισσότερα θρεπτικά συστατικά παράγει, και σε όσο καθαρότερο περιβάλλον βρίσκεται (νερό και ατμοσφαιρικός αέρας) τόσο καθαρό είναι και το τελικό προϊόν που λαμβάνουμε.

Η κατάλληλη θερμοκρασία περιβάλλοντος για την ανάπτυξη της Σπιρουλίνα είναι οι 25°C. Είναι σχεδόν αδύνατο να αναπτυχθεί η Σπιρουλίνα σε χαμηλές θερμοκρασίες, μιας και κάτω από τους 20°C σταματά να αναπτύσσεται και σταδιακά πεθαίνει. Το περιβάλλον που αναπτύσσεται η Σπιρουλίνα πρέπει να είναι υγρό (πολύ καθαρό νερό) ελαφρά αλκαλικό και υφάλμυρο.

Επειδή έχει την ικανότητα να απορροφά από το περιβάλλον της θρεπτικά συστατικά, αν σε αυτό υπάρχουν ανεπιθύμητα στοιχεία όπως βαρέα μέταλλά ή παράγοντες μόλυνσης, τότε η Σπιρουλίνα απορροφά τα συστατικά αυτά στο κύτταρό της και για αυτό δεν είναι κατάλληλη πλέον για ανθρώπινη χρήση. Αυτή είναι και η σημαντική διαφορά της "βιολογικής" (ανεπτυγμένης σε ελεγχόμενες συνθήκες) με την "άγρια" που αναπτύσσεται ελεύθερα χωρίς έλεγχο.

Έτσι, η βιολογικής καλλιέργειας Σπιρουλίνα δεν περιέχει ούτε ιώδιο αλλά ούτε οποιοδήποτε άλλο επιβλαβές συστατικό που θα μπορούσε να προσλάβει από το περιβάλλον κατά την ανάπτυξής της (βαρέα μέταλλα κλπ).



Παραγωγή Σπιρουλίνας στην Ελλάδα

Στην περιοχή Θερμά της Νιγρίτας λειτουργεί μία από τις ελάχιστες παγκοσμίως και η μοναδική στην Ευρώπη μονάδα παραγωγής σπιρουλίνας, του θαυματουργού φυκιού με το παράξενο όνομα, που τιμούσαν δεόντως στη διατροφή τους οι Αζτέκοι το 16ο αιώνα και θεωρείται σήμερα από τη NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος ιδανική τροφή για... αστροναύτες

Η μονάδα ανήκει στην εταιρεία AΛΓΗ ΑΕΓΕ, δημιούργημα δύο φιλόδοξων και διορατικών συνεταίρων, του αγρότη Ευάγγελου Κολτσιάκη και του επιχειρηματία Μιχάλη Ζουλουμίδη. Οι δυο τους είχαν την ιδέα της παραγωγής σπιρουλίνας, ενός είδους φυκιού που περιέχει περισσότερα από 100 πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία και θεωρείται η πλουσιότερη πηγή ολικής οργανικής διατροφής, το 1992. Αφορμή στάθηκε η δεκαετής έρευνα του καθηγητή του ΑΠΘ Μιχάλη Φύτικα, ο οποίος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η περιοχή των Θερμών είναι ιδανική για την παραγωγή σπιρουλίνας και η μοναδική σε Ελλάδα και Ευρώπη που πληροί τις υψηλές απαιτήσεις καλλιέργειας (ζεστά νερά, μεγάλη ηλιοφάνεια) του κυανοπράσινου φυκιού. Η επένδυση υλοποιήθηκε τελικά το 1997, οπότε εντάχθηκε στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Leader, για να βραβευτεί έναν χρόνο αργότερα ως η πλέον καινοτόμος ιδέα στην Ελλάδα.