Γεύση από Μεξικό στο απόσταγμα που φτιάχνει ποτοποιός της Αμοργού  «Όλα τα φρούτα έχουν χυμό, σε όλα μπορεί να γίνει απόσταξη. Χρόνια είχα κατά νου να δοκιμάσω και με τα φραγκόσυκα και όταν τελικά το έκανα, το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Πήρα ένα γευστικό ποτό, πρόσθεσα και "μια ιδέα" από φασκόμηλο που έδωσε στο απόσταγμα μια εξωτική μυρωδιά και έφτιαξα τη δική μου "τεκίλα", εδώ στην Αμοργό».
O κ. Αντώνης Βεκρής είναι ποτοποιός και ζει στην Αμοργό. Εκτός από κρασί και ρακί που αποτελούν την κύρια παραγωγή του, χρόνια τώρα πειραματιζόταν με το ποτό-σήμα κατατεθέν του νησιού, το ρακόμελο. Ήξερε ότι η μεξικάνικη τεκίλα παράγεται από κάκτους και στο μυαλό του είχε καρφωθεί πως κάκτοι είναι και οι φραγκοσυκιές που φύονται παντού στην Αμοργό. «Όπου γυρίσεις το κεφάλι σου βλέπεις φραγκοσυκιές. Μόνες τους φυτρώνουν, μόνες τους ποτίζονται, ανάμεσα στις ξερολιθιές. Έως τότε είχα παντρέψει το ρακόμελο με μαστίχα, με λεμόνι και με πορτοκάλι. Χρόνια έβλεπα τα φραγκόσυκα να σαπίζουν και δεν έπαιρνα την απόφαση, αφού το καθάρισμά τους από τα αγκάθια είναι μεγάλη ταλαιπωρία. Τελικά το πήρα απόφαση, πήρα έναν δοκιμαστικό αποστακτήρα και δοκίμασα με μια μικρή ποσότητα. Παρακολουθούσα την απόσταξη, έβλεπα το υγρό να συγκεντρώνεται και ανυπομονούσα να δοκιμάσω. Από το χυμώδες άγριο φρούτο πήρα μια δροσιστική "τεκίλα"».
Το επόμενο βήμα του εξηντάχρονου ποτοποιού ήταν να απευθυνθεί σε χημείο για να έχει μια πρώτη αξιολόγηση του προϊόντος του, που είναι ένα ποτό με περιεκτικότητα 40 βαθμών αλκοόλ, και από εκεί πήρε το πράσινο φως για να συνεχίσει την προσπάθειά του. «Ήρθα σε συνεννόηση με κατοίκους της Αμοργού και αγρότες για να μου μαζέψουν φραγκόσυκα. Τα μυστικά είναι πολλά, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι τα φραγκόσυκα τα μαζεύεις την περίοδο που είναι ώριμα, τα καθαρίζεις, βγάζεις τα αγκάθια αφού πρώτα σκίσεις τον καρπό αριστερά και δεξιά. Από εκεί και πέρα αρχίζει η επιστήμη του ποτοποιού. Θέλει τεχνική, δεν τα λέμε κι όλα...», περιγράφει χαμογελώντας.
Γνωστοί και φίλοι
Ωστόσο, τις πρώτες ποσότητες της αμοργιανής τεκίλας τις δοκιμάζουν λίγοι, γνωστοί και φίλοι του κ. Βεκρή. Όπως λέει, οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για τη φορολόγηση του προϊόντος του είναι πολλές και προς το παρόν δεν έχουν ολοκληρωθεί. Δεδομένου ότι το Μεξικό έχει καταφέρει να δώσει στην τεκίλα ονομασία προέλευσης, πρέπει να δώσει και όνομα στο ποτό του, που προς το παρόν περιορίζεται στην περιγραφή «απόσταγμα αμοργιανών φραγκόσυκων και βοτάνων».
ΑΠΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΑ
«Από τις φραγκοσυκιές που υπάρχουν παντού στο νησί πήρα μια δροσιστική "τεκίλα"»
 Το ποτό του... κεραυνού και του κάκτου
Ο ΘΡΥΛΟΣ για τη γέννηση της τεκίλας λέει ότι ένας κεραυνός χτύπησε κάποτε μια αγαύη, έναν κάκτο, στην περιοχή όπου ζούσε μια φυλή Ινδιάνων του Μεξικού. Οι Ινδιάνοι παρατήρησαν ότι το φυτό άρχισε τότε να εκκρίνει ένα γευστικό και καυτερό υγρό που, όταν το έπινες, σου δημιουργούσε ευχάριστα συναισθήματα.
Έτσι άρχισαν να το χρησιμοποιούν για να ευθυμήσουν στις θρησκευτικές γιορτές τους. Υπάρχουν περισσότεροι από 300 διαφορετικοί τύποι αγαύης και χρειάζονται 12 χρόνια για να ωριμάσει ο καρπός, ο οποίος φτάνει τα 50 κιλά και μοιάζει πάρα πολύ με τον καρπό του ανανά. Για την παραγωγή της τεκίλας οι παραγωγοί αγαύης, καλλιεργούν και συλλέγουν τους καρπούς της, τους οποίους ψήνουν επί 3 μέρες σε πέτρινους φούρνους. Στη συνέχεια, τους τεμαχίζουν παραδοσιακά σε πέτρινους μύλους και με σύγχρονα πλέον μηχανήματα παίρνουν τον χυμό τους. Η τεκίλα δημιουργείται ύστερα από διπλή απόσταξη. Πηγή: Τα ΝΕΑ online
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Θεοφύλακτος Σπατούλας tspatou@gmail. com
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008 |
Σχόλια