Χρεοκοπία και φιλελεύθερα παράσιτα
Είναι βασικό ερώτημα πως βρέθηκαν οι τίτλοι του δημοσίου χρέους της Ελληνικής οικονομίας στα χέρια ξένων ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών παγκοσμίων οργανισμών στις λεγόμενες ‘αγορές’. Αυτό συνέβη σταδιακά όταν οι Έλληνες ιθύνοντες πολιτικοί και άλλοι διοικητικοί παράγοντες ξεπούλησαν το δημόσιο χρέος στις παγκόσμιες ‘αγορές’. Όταν οι πολιτικοί μας πραγματοποιούσαν -υποτίθεται- την λεγόμενη ευρωπαϊκή σύγκλιση της χώρας, και όταν μας προπαγάνδιζαν όλα τα περί ισχυρής οικονομίας ενώ με το άλλο χέρι (σε συνεργασία με τους διεθνείς τοκογλύφους) ‘απελευθέρωναν’ το δημόσιο χρέος προς τις ‘αγορές’. Έτσι το χρέος έπαψε να είναι εθνική υπόθεση. Σταμάτησε να καλύπτεται από την παραδοσιακή εθνική ιδιωτική αποταμίευση, μέσω των ομολόγων του Ελληνικού δημοσίου, όπως μέχρι τότε συνέβαινε. Έτσι και το δημόσιο χρέος ‘εκσυγχρονίστηκε’. Ακόμη, με το τότε μεγάλο κόλπο του χρηματιστηρίου το μεγάλο μέρος της εγχώριας αποταμίευσης έκανε φτερά για το εξωτερικό. Τότε ζούσαμε σχετικά καλά αλλά οι διεθνείς ‘αγορές’